sobota, 1 czerwca 2013



Logiczna odpowiedź gdy ethos jest warunkiem poznania staje się podstawą bytu poza osią czasu.

Agamemnon


12.04.2013 1:09







***
 
zło tussizmu znalazło się na najniższym poziomie 
z możliwych bo osiągnęło poziom w którym stało się niewinnością.
 
 
Agamemnon



***


zachodnie Słońce zgniło
i nie ma w nim Ducha.

w Spróchniałym Ulu pszczoły
podobne do Szczura
Słodzikiem się żywią


Agamemnon
30.05. 2013 15:34




***

miałem czas na Niewinność
przede mną Wielka Ziemia
i doświadczenie ethosu jak Granica Poznania

- biegną – w jednym promieniu – Złotych Grali –
tam jeszcze większa postać Trwania
wśród Sianożęci i bielszej stronie Śniegu

Prawdę o prawach Drogi rozpoznał mój Rozum

Czas Ziemi zatrzymał się
jak Drzwi zamknięcie
i w Nieśmiertelność poszedł dalej


Agamemnon
25.05.2013 2:02





***


starzec o białych włosach
spojrzał na północ
lecz nie widział północy
mijały minuty jak gwiazdy królewskie
a on w starożytnym zwierciadle czasu
niejasno rozpoznawał to co rzeczywiste a niewidzialne.

spojrzałem mu w oczy
a on milczeniem odrzekł – zawsze byłem młody.
a potem dodał - struktura materii odsłaniała tylko częściową odpowiedź.


Agamemnon



***

Prawo do Chleba
Prawo do Słowa
Prawo do Życia
taką formę bycia
w tym wierszu zachowam
i podam dębom młodym.

gdy bękart naruszył powyższe Prawo
nic już nie powiem.


Agamemnon






Egzystencja człowieka w aksjologii chrześcijańskiej uznana została za suwerenną wartość moralną.(Ślipko) W ateizmie nie.

Agamemnon

A czy to cudzą powieść, czyli własną
Śpiewam – niechaj nikt o to mię nie pyta -
J. Słowacki


Apokalipsa (3)

Ujrzałem starca u tronu Bożego,
Siedem gwiazd świeci na jego diademie
A w oczach tkwiła moc o twarzy słońca
Ponad jasność śniegu.

A myśl dostojna i chyba radosna,
Podobna morzom lub białej jabłoni,
Kwitnącym sadom i tam gdzie jest wiosna -
W dziedzictwie wschodu,- przedziwnie królewska


Wezbrała lasy z drzewem sykomory,–
Tułacze ludy pokoleń Adama
I wszystkie chmury jak wieków potwory
I wszystkie święte sabathani lama.

Dumnie spojrzałem – bom przecież postaci
Pełnej krwi ludzkiej dotykał aniołów.
I wyrzekł do mnie: Skąd przybywasz bracie
O twarzach wielkich słońc i apostołów.

Gdybym nie wiedział, i bym nie dotykał
Własnymi usty kielichów goryczy,-
Czyżbym nie patrzał na diamenty w Słońcu
I w perłach Pana bym nie uczestniczył.

Poznałem wtenczas umysłu te siły
Jeszcze wiatr świecił - i pędził w dniach onych
Że jako słońce wielkie moje bryły
Były podobne do niebios zjawionych.

Tu zatem zda się jakiś czar niebiański
Słowo zwyczajne gdy z Ducha wynika
Zaczyna tworzyć nową pieśń wschodową
A potem jeden głos - to Anioł Pański
Chorał radosny rozpoczął nad głową
Już nie królewski – lecz z Orłów języka.



Agamemnon





***

choć mieszkam w sercu Kraju
za tym Krajem bardzo tęsknię.
obudź się Polsko i zacznij żyć
życiem potężnym.

Agamemnon


środa, 27 marca 2013

sprzeczność i konflikt w postaci krzyża odsłania to co rzeczywiste a niewidzialne.

Agamemnon

piątek, 1 marca 2013

Podmiotowość osoby ludzkiej rozciąga się na całą ontogenezę człowieka.

Agamemnon

sobota, 2 lutego 2013

***

przeszłość i teraźniejszość
czas się stopił

a przyszłość
tego nie wiem

pozostały byty dobra
i pozostały byty zła
którem sporządził

nie ma innego dobra
niż te dwie kategorie razem

gdyż sprawiedliwość
sprowadza się do próby złota

Agamemnon

***

wierzą w moc dowodową swoich słusznych stwierdzeń
i przechodzą z wolna w rozpacz bytów -
są ponad prawem myśli i ducha gdzie ludzka egzystencja
staje się bez znaczenia.
  
Agamemnon



Ethos

Człowiek bez czynu to rola bez plonu,
myśl bez czynu jest tylko błyskiem końca,
słowo bez czynu to wieża bez dzwonu,
jak miłość wiosną umiera bez słońca.

W słonecznym duchu nauki potwierdzone,
podstawą życia królewskiego losu;
mądrość poznania z gwiazd złotych w koronie;
gdy jego serce, ... – słucha serca głosu.

Ethosu forma gdy z principium bytu
w człowieku wewnątrz blask nieba się tworzy,
gdziekolwiek żyje on w zgodności Bożej –
tworzy człowieka i sięga zenitu.


Agamemnon






Ethos
wariantII


Człowiek bez czynu to rola bez plonu,
myśl bez czynu jest tylko błyskiem końca,
słowo bez czynu to wieża bez dzwonu,
jak miłość wiosną umiera bez słońca.

W słonecznym duchu śród ogrodu głębin, -
powstaje nowa z taką chwałą losu
mądrość poznania w kolorze jarzębin -
gdy jego serce, słucha serca głosu.

Gdziekolwiek żyje on w zgodności Bożej -
czas się nie cofnął, - gdy z principium bytu
w skorupie ziemi blask nieba się mnoży
tworzy człowieka i sięga zenitu.


Agamemnon


 




 
Ateizm jest światopoglądem nienaukowym. Na przestrzeni historii istnienia człowieka na Ziemi, nie przedstawił ani jednego dowodu naukowego na potwierdzenie swoich tez.
 


piątek, 1 lutego 2013


Myśl fundamentalna


Myśl Hipokrata w konstelacje wieczne
Szła poprzez gaje szerokie i długie
Światła eonów jako drogi mleczne
„Stoma zwierciadły w setne biły strugi

Głębokie cienie tu i ówdzie z łomów
Fałd aksamitnych czyniły wezgłowia
Dla nimf z marmurów z alabastru gnomów
Dryjad co konchy noszą i sitowia”.*

Gdy czas wyłania fundament pomału
Piękno natury czyste i bezpieczne
Przemienia w ŻYWE z myśli ideału
Przechodzi z wolna w konstelacje wieczne.


Agamemnon


*/C.K. Norwid
 
***


wiara i sprawiedliwość są ze sobą złączone.


S. Weil